Niezręczne pytanie i sprytna odpowiedź

W nasze życie wkradła się nudna przewidywalność. Przerywana na szczęście dzieciaków pomysłami. Ostatnio Protestant – jak dosyć często zresztą – wcielał się w dzidziusia. Tu ciekawostka: generalnie Protestant wstydzi się dzidziusiowania, ale okazało się, że bez oporów ujawnia się z tym przy innych Kosmitach! Zwykle nie zamierza upubliczniać posiadania własnej butelki na mleko, ale jakimś swoim radarem wyczuwa Kosmitów i przy nich z butelką wręcz demonstracyjnie się obnosi.

W matkowaniu tego dnia wyręczała mnie Niunia. Siedzimy więc sobie przy stole, a tu Maluszek zadaje zaskakujące pytanie:

- Co to jest seks?

- ??? – Niunia milczy zbita z tropu.

- No odpowiedz swojemu dziecku – zachęcam.

- Ale patrzy się na ciebie – odbija piłeczkę.

- Ale zadał pytanie tobie – mówię i czekam zaciekawiona.

- Co to jest seks? Co to jest seks? Co to jest seks? – Protestant dzielnie wciela się w upierdliwego bachora ;)

- Nie powiem – ucina Niunia.

- No to powiedz przynajmniej, skąd się biorą dzieci – podpuszczam dalej.

- Skąd się biorą dzieci? Skąd się biorą dzieci? – Protestant na nowo podejmuje wcześniej przyjętą rolę.

Niunia wystrzela z cudowną historyjką:

- Wiesz, przylatuje bocian z taką chustą na dziobie, a tam…

- Cooo? – wyrywa się zszokowanej „babci” Protestanta.

- A co mam mówić takiemu maluszkowi? – teatralnie szepcze Niunia.

- Co to jest seks? Co to jest seks? Co to jest seks? – to znowu skandowane upierdliwo-dociekliwego dzieciaka.

- Nie wiem – ucina Niunia.

Pytam więc:

- To skąd masz dziecko?

- Adoptowałam, tak jak ty J

Proste i sprytne!