W ostatnim czasie znowu Niunię wyobraźnia poniosła i zażyczyła sobie, żeby w domowe zadania wpleść „podchody”, czyli rozwiązywanie zadań, przemieszczanie się, pokonywanie trudności... No cóż, pomysł jak zwykle świetny, ale wymagający dłuższych przygotowań, więc udało mi się wynegocjować odsunięcie w czasie.

Ale mnie też poniosła nieco wyobraźnia i zrobiłam jej dzień ze zdobywaniem punktów. Niunia dostała rano spis zadań z punktacją oraz zapowiedź, że po zdobyciu 50 punktów będzie nagroda. Zadania były różne i różnie punktowane. A robienie ich zajęło Niuni mnóstwo czasu, bo… musiała kombinować, co jej się bardziej opłaca. Po każdym zadaniu przeliczała i dalej kombinowała. Wśród zadań były „typowo szkolne”, ale też takie w stylu: „podpisać się” (za 2 punkty), zrobić 20 przysiadów (za 3 punkty), były też zadania-niespodzianki, przy których decydowała się na niewiadome (ciekawość zwyciężyła J ale też była nagrodzona, bo w jednej niespodziance były gratisowe punkty).

A dziś dzieciaki w znakomitych nastrojach robią, co chcą. Niunia więc pisze w zeszycie wymyślone zdania, które są po prostu urocze, w stylu: „Ola ma chomika, który nie musi chodzić do szkoły”, „Protestant jest goły” J

Protestant za to po zadaniach matematycznych zażyczył sobie układanie słów z literek. Jeden z bardziej ambitnych efektów, ujawniających typowe dla tego wieku poczucie humoru, w załączniku J