Nie mieszczące się w głowie pomysły

Jednego popołudnia mogłam spędzić czas tylko z Niunią, bo wcześniej wróciłam z pracy (Niunia dzięki temu nie musiała jechać na trening Protestanta, kibicować mu i podziwiać go). Zostałyśmy same. Najpierw Niunia wpadła na pomysł, że zrobimy chłopakom niespodziankę – sałatkę. Kiedy robiłyśmy, wymyśliła, że będziemy tak na niby nagrywać program TV. Pomysł przedni! Świetnie się bawiłyśmy gadając do siebie, jakbyśmy stały przed kamerami i instruowały widzów, jak należy postępować w kuchni i co po kolei pokroić itp.

Przy konsumowaniu sałatki zmienił nam się nieco klimat i Niunia poprosiła, żebym opowiedziała, jak to było, jak ich nie było i jak to się stało, że oni się pojawili. Tym razem nie zdążyłam za dużo opowiedzieć. Niunia zatrzymała mnie na etapie marzeń o dzieciach. Interesowały ją marzenia dotyczące córeczki. To był dosyć ryzykowny temat. Mówię:

- Marzyłam o mądrej córeczce i moje marzenie się spełniło. Jesteś mądra.

- Tak? – wzdycha zadowolona Niunia – I co jeszcze?

- Hmm, nawet okazało się, że rzeczywistość przerosła moje marzenia…

- Co to znaczy?

- Nie spodziewałam się, że moja córeczka będzie taka twórcza.

- Co znaczy „twórcza”?

- Nie wiedziałam, że moja córeczka będzie miała tak dużo różnych pomysłów i że będzie je tak chętnie realizować.

- Mamo, bo mi się te pomysły w głowie nie mieszczą! Mam pomysł, jakie zadania jutro będę robić!

I tu nastąpiło spisywanie pomysłów. Jednym z nich było zadanie następujące: Niunia rozwiązuje jakieś zadanie (dodawanie lub odejmowanie), bierze karteczkę na której jest wynik tego działania, a tam dodatkowo musi przeczytać, co jeszcze ma zrobić (np. policzyć po angielsku do 20 czy powiedzieć wierszyk, albo zrobić 10 przysiadów). Kolejnego dnia zadanie zostało z chęcią wykonane J